Verzoening met God

De ‘verzoening’ komt ons eveneens heel dikwijls in de Schrift voor. Zij komt ook weer overeen met de roeping en de rechtvaardigmaking, en betekent zoveel als een ‘openbare vereniging van degenen die tevoren vijandig verdeeld waren’. 

Men merkt de ‘verzoening’ hier aan:

1. Niet zoals zij tussen de mensen onderling, hetzij weinig of veel, over enig geestelijk of lichamelijk belang, plaatsvindt. In die zin is zij ook een plicht van de mens (Matth. 5:24) en een zegen van God (Spr. 16:7; Ef. 2:14-15). 

2. Maar zoals zij plaatsvindt tussen God en de mensen, zowel in de bijzondere daden van de ophouding van Gods toorn en de boosheid van de mens, als vooral in de wegneming van de natuurlijke staat van onderlinge vijandschap vanwege de zonde. Hierbij werkt de mens zodanig door de Geest in de omhelzing van Gods genade, dat de zaak ons echter met recht meermalen voorkomt als een Goddelijke weldaad omtrent ons. 

Definitie van de verzoening

Men beschrijft de verzoening als: ‘Een weldaad van het genadeverbond, waardoor de uitverkorenen, die van nature vijanden Gods zijn, door Christus’ bloed en Geest tot een blijde vrede en vriendschap met God worden hersteld, tot hun eeuwig heil en Gods eer.’