Heiligmaking - Vlees en geest

Verder worden er drie gevolgen van dat tweeërlei beginsel in de geheiligden opgemerkt:

Eerste gevolg: strijd en worsteling

In de geheiligden is een gedurige strijd en worsteling tussen het verdorven vlees, dat begeert, en de geheiligde geest, die het vlees tegenstaat (Gal. 5:17) en de begeerlijkheden van het vlees bedwingt en doodt (Rom. 8:13). De geest schudt het juk en de heerschappij van het vlees zodanig af (Rom. 6:12), dat hij, hoewel hij het vlees niet volledig kan overwinnen, het toch tot zover ten onder brengt, dat hij daarvoor nooit vrijwillig onderdoet (Rom. 6:12), ook al wordt hij dikwijls om zo te zeggen gedwongen om voor het vlees als voor een tiran te wijken (Rom. 7:14). 

Van deze strijd en worsteling geeft de apostel een doorluchtig voorbeeld in zichzelf (Rom. 7:14 e.v.), wanneer hij:

• Niet de staat van een mens die onder de wettische huishouding* gesteld is, vergelijkt met de staat van een mens, die onder de evangelische huishouding leeft. Want Paulus heeft toen niet onder de wettische huishouding geleefd.

• Niet zijn vroegere en onwedergeboren staat (van vers 14-24) vergelijkt met zijn tegenwoordige en wedergeboren staat (vers 25). 

• Maar zijn tegenwoordige staat onderzoekt onder een tweeërlei beginsel, vlees en geest, die elkaar gedurig tegenstaan, zodat hij niet altijd doet wat hij wil, maar soms wat hij haat; ja, zodat ook dan als hij iets wil en doet wat goed is, het kwade hem aankleeft en bijligt (vers 21). Daarom wordt hij altijd genoodzaakt te zuchten: ‘Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen?’ (vers 24). 

Aangezien nu degenen die nog niet geheiligd zijn, enkel vlees en van alle geest verstoken zijn, komt in hen ook geen ware en eigenlijk zo genoemde strijd tussen vlees en geest voor. Daarom, steeds wanneer er strijd in hen wordt waargenomen, is deze niet tussen vlees en geest, maar tussen begerend vlees en vrezend vlees. De manier om deze tweeërlei strijd te onderscheiden, schuiven wij door naar het praktische deel.