Lankmoedigheid

Tot Gods goedheid behoort ook Zijn lijdzaamheid, verdraagzaamheid of lankmoedigheid, zoals zij in het Grieks en het Hebreeuws ook genoemd wordt. Daardoor laat Hij de rechtvaardige straf niet direct op de misdaad volgen, maar stelt die integendeel uit (Ex. 34:6; 2 Petr. 3:9): ‘Of veracht gij den rijkdom Zijner goedertierenheid en verdraagzaamheid en lankmoedigheid, ...’ (Rom. 2:4).

Op een bijzondere wijze heeft God deze Zijn lankmoedigheid onder het gehele Oude Verbond geoefend, voor zover Hij de zonden van de gelovigen toen nog niet strafte in Christus, maar ze hun vergaf en zonder strafoefening overzag, tot op de ‘betoning van Zijn rechtvaardigheid (in dezen tegenwoordigen tijd)’, die tegenover de voorgaande ‘verdraagzaamheid Gods’ staat (Rom. 3:25-26). 

Maar ook heden ten dage oefent de Heere nog Zijn lankmoedigheid tegenover:

• De uitverkorenen, om hen aldus tot bekering en zaligheid te leiden. 

• De verworpenen, om hen des te meer zonder verontschuldiging te laten zijn (Rom. 2:4). 

Door deze lankmoedigheid van God wordt Zijn wrekende gerechtigheid geenszins ontkend. Want uitstel van straf is hier geen afstel, en door de verachting of verwaarlozing van Gods lankmoedigheid wordt de straf daarna ook des te meer verzwaard.