Koning

Het Koninklijk ambt van Christus is dat, waardoor Hij de kerk, met Zijn bloed verkregen, als het enige Hoofd daarvan, bestuurt en tegen alle vijanden, zowel inwendige als uitwendige, krachtig beschermt en haar terwijl zij in dit stof strijdt, met geschikte wapens toerust, opdat ze eindelijk deelgenote geworden van de beloofde overwinning, met Hem in de hemelen over de  neergevelde vijanden een voortdurende triomf zal vieren en God om deze verworven overwinning zonder ophouden zal verheerlijken. Want Christus alleen steekt zowel door waardigheid van rangorde als door kracht van regeren, opwekken en bewaren, als door veelheid en volkomenheid van geestelijke gaven, boven alle leden van zijn mystiek lichaam* op bijzondere en oneindige wijze uit (Rom. 8:29; Kol. 1:18; Joh. 3:34); gelijk dit in de 41e uiteenzetting over Christus het enige Hoofd van de kerk, tegen de pausgezinden uitdrukkelijk zal worden aangetoond, die valselijk verzekeren dat Christus de gehele regering van Zijn kerk op de ene Petrus als op Zijn plaatsvervanger, en vervolgens Petrus dezelfde regering op de éne roomse opperpriester, als op zijn wettige opvolger, heeft overgebracht.