Heerlijkmaking

Nadat wij de drieërlei staat van de mens overdacht hebben, op wiens onderwijs en overdenking onze godgeleerdheid gericht is, gaan wij nu verder met de beschouwing van zijn vierde staat. Daarin zullen wij het doeleinde van onze gehele leer, de vervulling van ons geloof en van onze hoop, en het einde van dit ons werk vinden. Deze staat noemt men ‘de staat der voltrekking’, ‘der zaligheid’, ‘der heerlijkheid’, ‘der verheerlijking’, enz. 

Wij zullen hier niet zozeer de Goddelijke weldaad in het geven van dit goed overwegen, als wel het goed zelf, dat de mensen van God zullen verkrijgen, anders gezegd: hun passieve verheerlijking. 

Zo zal de heerlijkheid van de uitverkorenen, die door deze trappen bevorderd is, uiteindelijk volledig volmaakt worden. In dit verband moeten wij erkennen:

1. Gods grote goedheid, die de grootheid van deze heerlijkheid ons op vele manieren, met duidelijke woorden en aangevoerde gelijkenissen van allerlei menselijke zaken, bekendgemaakt en aangeprezen heeft: ‘Verblijdt en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen’ (Matth. 5:12; zie ook Matth. 19:29; Rom. 8:18; 2 Kor. 4:17; Openb. 2:7,11,17,26). 

2. Onze zwakheid, waardoor wij hier de grootheid van dat ons aanstaande geluk en alle hoedanigheid ervan geenszins kunnen bevatten (Ps. 31:20; 1 Kor. 2:9; 2 Kor. 12:2-4): ‘Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods, en het is nog niet geopenbaard wat wij zijn zullen’ (1 Joh. 3:2). 

Daarom zal al onze beschrijving van dit heil altijd ver beneden de zaak zelf en het hiernamaals vergenoegende genot ervan zijn.